Geschiedenis

Tokio heette aanvankelijk Edo. Dit kleine dorpje groeide in de loop der jaren uit tot de hoofdstad van Japan, toen de Tokugawa-familie begin zeventiende eeuw het shogunaat overnam. Het Sankin Kotai systeem, wat inhield dat op elk moment ofwel een Daimyo, ofwel zijn familie in Tokio moest verblijven, dit had een grote invloed op de groei van Tokio. De officiĆ«le hoofdstad bleef Kioto, waar de keizers resideerden. Die keizers waren dan wel staatshoofd maar voor het zeggen hadden ze het niet. De Tokugawa-shoguns hadden de touwtjes in handen.
In 1868 kreeg de Keizer de macht terug, op dat moment was keizer Meiji aan het bewind.  Toen kwam ook de naamsveranderring  van Edo naar Tokio, vervolgens werd Tokio ook de hoofdstad van Japan.

In 1923 werd de stad getroffen door een zeer zware aardbeving, deze aarbeving had een kracht van 8,2 op de schaal van Richter. Door de daaropvolgende branden werd de stad nagenoeg geheel verwoest.  Ruim 140 duizend inwoner lieten het leven.Nog tijdens de wederopbouw van Tokio mengde Japan zich in de Tweede Wereldoorlog. Uiteindelijk kwam Japan dit duur te staan want tegen het einde van de oorlog werd Tokio zwaar gebombardeerd. Het inwoneraantal van Tokio werd door de oorlog en de promiente rol die Japan hierin speelde bijna gehalveerd. Na de Amerikaanse bezetting volgde een snelle wederopbouw. De bewoners bouwden zo snel mogelijk hun eigen huizen weer op uit alle materiaal dat ze konden vinden. Dit kunt u nog steeds in het straatbeeld van Tokio terugvinden.

Rond 1970 liep de vervuiling van Tokio uit de hand dit kwam door de jarenlange bouwwoede en feitelijke overbevolking van Tokio. Hieraan gerelateerd natuurlijk het hoge energieverbruik en de vele energie slurpende vervoermiddelen.
Medio 1995 voerden leden van een sekte een aanslag met zenuwgas uit in de ondergrondse van Tokio. Twaalf mensen lieten het leven. Rond deze tijd waren er ook diverse stadsvernieuwingsprojecten om Tokio een nieuw elan te geven. Dit geeft ook Tokio de uitstraling van de huidige tijden.